Charakter jako cel wychowania cz. 2

Nowość tego zagadnienia w dobie obecnej polega na tern, że zabrano się doń umiejętniej, że powstała specjalna gałąź psychologii pod nazwą psychologii indywidualnej (syntetycznej) czyli charakterologii, której zadaniem jest badanie i dokładny opis przejawów życia psychicznego poszczególnego człowieka nie ze względu na ich atomy psychiczne, lecz na ogólne, stałe ich cechy znamienne i odrębności. Pomimo, że psychologia indywidualna przeżywa jeszcze swój okres młodzieńczy, literatura przedmiotu jest już rozległa, a co najważniejsza, zagadnienie kształcenia charakteru nabiera cech naukowości i tym samem stałości. Nie zejdzie więc z porządku dziennego, przeżywszy swe chwile motylej piękności, jak wiole innych kwestyj, lecz pozostanie — wszystko za tern przemawia – jednym z naczelnych zagadnień pedagogicznych. Wnikanie w życie indywidualne, głębsze dotykanie się rzeczywistości jest cechą pedagogiki współczesnej. Kształcenie charakteru, jako głębiej pojęta zagadnienie wychowania, jest wyrazem wybitnym wspomnianej cechy.

Sam atoli fakt nowości nie może być wyłączną przyczyną ruchu w dziedzinie kształcenia charakteru.